Κώστας Πάππας – Το να αποφεύγει κάποιος να απαντήσει στις κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθηση προκλήσεις ορισμένων, που η συγκυρία, λόγω έλλειψης συμμετοχής από ικανά άτομα, τους έφερε να βρίσκονται σε παροικιακούς θώκους, έχοντας αφήσει τη ρεμίζα, δεν είναι πάντα ένδειξη αδυναμίας.Τουλάχιστον στην περίπτωση του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου (ΕΚΚ) είναι αποδειξη υπομονής και ήθους  στις κακοήθειες, αλλά και ανωτερότητας, που οφείλει να έχει η διοίκηση του στον κορυφαίο τριτοβάθμιο οργανισμό του Ελληνισμού.Αλλά και η υπομονή έχει τα όρια της. Χωρίς να παρεκτραπώ, θα υπενθυμίσω στους κυρίους αυτούς, ότι τα όρια αυτά όχι μόνον τα έφτασαν, αλλά προ πολλού τα έχουν ξεπεράσει. Επίσης θα ήθελα με αβρότητα να αποθαρρύνω κάποιους καλοπροαίρετους μεσολαβητές που πιστεύουν την φιλοσοφία του “να τα βρούμε” από του να προσπαθήσουν…να τα βρούμε…με τους δικούς τους όρους.

Με την πάραπάνω φιλοσοφία, η Ελληνική κυβέρνηση, εν γνώσει της ότι γεοπολιτικά, στρατιωτικά και ιστορικά έχει την πρώτη θέση στα Βαλκάνια και το δίκηο με το μέρος της και γνωρίζοντας ότι οι δυνατοί πάντα βάζουν πίεση στους αδύνατους, δέχονται στην φιλοσοφία του  “να τα βρούμε” να τα …βρούνε, με ποιους; Ποιοί είναι οι αδύνατοι που πρέπει να δεχτούν την πίεση, αλλά ποιοι την δέχονται; Εμείς σαν ΕΚΚ δεν πιστεύουμε στην πάρα πάνω φιλοσοφία.

Εχουμε στείλει δύο επιστολές καλής θέλησης το 2017 HCQ 2017 rejoin Call και το  2018 HCQ rejoin τις οποίες έχουν αγνοήσει και όντας εμείς Διοίκηση, διοικούμε και εάν η αντιπολίτευση θέλει να διαδηλώνει και να αντιπολιτεύεται χάριν στην αντιπολίτευση, χωρίς να είναι στη Βουλή, τότε είναι όχλος. Στην παρούσα διαπραγμάτευση παίζουμε τον ρόλο της Ελλάδας, είμαστε η εκλεγμένη εξουσία, έχουμε δώσει χέρι φιλίας, το αγνοούν  και δεν παίρνουμε πιέσεις από έξω. Αν και η Ελλάδα ακολουθήσει την πολιτική του  “να τα βρούμε”, με φωνές σειρήνων καλοθελητών από την Εσπερία,… φέξε μου και γλύστρησα, που λέει ο λαός.

Απευθύνομαι κατ’ ευθείαν και σταράτα προς τους προκλητικούς. Ενώ η ΕΚΜΜ και Τορόντο (εκείνοι, που άφησαν το ΕΚΚ και έπιασαν την Μητρόπολη) και οι Ελληνικές διπλωματικές και μη αρχές στον Καναδά απαξιώνουν την Ποντιακή Γενοκτονία, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο (ΕΚΚ) αρνείται να συνθηκολογήσει, μάχεται και νικά. Απαξιώνουν είναι στην κυριολεξία ο ακριβής χαρακτηρισμός. Ουδέποτε παρευρέθησαν, ουδέποτε χαιρέτησαν, ουδέποτε αναγνώρισαν (acknowledge), ουδέποτε επαίνεσαν, οδέποτε παραστάθηκαν, ουδέποτε ετίμησαν, αλλά ολιγώρισαν,  καμία απο τις εκδηλώσεις, αναγνωρίσεις του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου. Το γεγονός αυτό, το πέρασα σαν παράπονο στην Ελληνική κυβέρνηση, αλλά και στην αντιπολίτευση στην Ελλάδα μια και δεν υπήρχε επικοινωνία με τους εδώ απεσταλμένους της.

Πολλοί «καλοθελητές» στον περίγυρό μας κάνουν ένα λάθος. Αντί να κοιτούν τη δική τους παρανομία, στην κυριολεξία καραμπινάτη ανομία, για να «αισθάνονται» καλύτερα, διαδίδουν ότι το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο είναι παράνομο και βάζουν τη μάγισα Κίρκη να το διαλαλεί.
Την ίδια στιγμή ανακοίνωση στο Montreal Greek Times-ΧΡΟΝΙΚΑ, από την Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ αναφέρει ότι τα τάματα των πιστών θα πωληθούν για να εξοφληθεί η αποπεράτωση του Ιερού Ναού Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μόντρεαλ.  Τάματα των πιστών θα πωληθούν για να εξοφληθεί η αποπεράτωση της Παναγίτσας στο Μόντρεαλ βγάζουν με άλλα λόγια στο σφυρί τα τάματα χιλιάδων πιστών στις εκκλησίες, για να καλύψουν οικονομικές αβλεψίες στον προυπολογισμό της Παναγίτσας, που δημιουργήθηκαν με την διαχείρηση του έργου απο την ΕΚΜΜ.

Η ιστορία διδάσκει ότι ο σεβασμός προς ένα οργανισμό δεν μετριέται με τους πόσους εράνους κάνει υπερ της αεροπορίας, αλλά με τα πόσα επιτεύγματα έχει.

Συνοψίζοντας, την στιγμή αυτή 12 πολεις στον Καναδά, εκ των οποίων οι 8 σε διάστημα  3-4 εβδομάδων μέσα στον Απρίλιο – Μάιο του 2017 έχουν αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων με την πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου: Τορόντο, Οττάβα, το 2016, Μόντρεαλ, Βανκουβερ, Regina, Edmonton, Oshawa, Ville LaSalle, Ville Saint Michel-Villeraey, Vaughn, Cote St Luc.

Την Παρασκευή, 19 Μαΐου 2017, στην πόλη του Τορόντο, με πρωτοβουλία και οργάνωση του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι κ. Παναγιώτης Σγουρίδης, νυν αντιπρόεδρος του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, πρώην αντιπρόεδρος της Ελληνικής Βουλής και υπουργός και ο Επίτιμος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού  και τέως Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Φραγκούλης Φράγκος παρευρέθησαν στην τελετή της έπαρσης της Ελληνικής Σημαίας στο Δημαρχείο της πόλης, με παρουσία του οργανωμένου Ελληνισμού, της αδελφότητας Ποντίων «Παναγία Σουμελά» και συμμετοχής αντιπροσωπείας των Αρμενίων, Ουκρανών, Σέρβων και του προέδρου του Canadian Ethnocultural Council.  Η τελετή είχε διπλή σημασία, να τιμήσει την Μάχη της Κρήτης και τα θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων αδελφών μας.

Από την τελετή εκείνη απουσίαζαν, ως είθισται σε εκδηλώσεις του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, ο Έλλην πρέσβης στην Οττάβα και ο Έλλην πρόξενος στο Τορόντο και ουδείς αντιπρόσωπος του προξενείου παρέστη, σε περιπτώσεις που ο Γενικός πρόξενος αδυνατεί να παραστεί. Το γεγονός προξένησε αλγεινή εντύπωση στους ξένους παρευρισκόμενους. Απουσίαζε επίσης και η Ελληνική Κοινότητα του Τορόντο και ο Κρής πρόεδρος της ΕΚΤ. Στο Μοντρεάλ επανελήφθη το ίδιο σκηνικό, παρά το γεγονός ότι ο κ. Σγουρίδης επισκέφθηκε τον Γενικό Πρόξενο. Εκείνος αγνόησε την πρόσκληση και δεν έστειλε ούτε αντοπρόσωπο.

Το ΕΚΚ με το ντόμινο των αναγνωρίσεων της Ποντιακής Γενοκτονίας από τους Καναδικούς φορείς, έχει μια ασύλληπτη ισχύ. Το ΕΚΚ είναι ο μόνος φορέας που δεν διακονεύει από τους φτωχούς.

Ας τα μάθουν λοιπόν, διότι οι του Κογκρέσου είμαστε καλά παιδιά, είναι η αλήθεια, αλλά η ιστορία διδάσκει, ότι εύκολα γινόμαστε και κακά παιδιά, όταν μας αδικούν και μας προσβάλλουν.

Οι «Κοινοτικοί», μια χούφτα ανήμποροι «παληκαράδες», έχουν ξεπεράσει όλες τις κόκκινες γραμμές σε σχέση με μας, ιδιαίτερα εκείνος ο αστείος τους πρόεδρος, που ερήμην του συμβουλίου του, αμφισβητεί το ΕΚΚ, έχει καταντήσει γραφικός  και κυνηγάει μύλους σαν τον Δον Κιχώτη.  Το μόνο που καταφέρνει με τα καμώματα του, από μηδενικό να γίνεται νούμερο.

Είναι τραγελαφικό όταν ο κ. Παγώνης απονέμει τον έπαινο του πρώτου των  Ελλήνων στο Μοντρεάλ, πριν 4 χρόνια στον Δρ. Χαλάτση, τώρα να τον απαξιώνει, θεωρόντας τον, τον έσχατον των Ελλήνων. Τι άλλαξε; Το ότι έγινε πρόεδρος του Κογκρέσου και στην θητεία του 12 πόλεις αναγνώρισαν τα έργα του Εθνικού; τώρα τα γούστα του αλλάζουν; ο άρχοντας  πετάει αναφυλαξία στο άκουσμά του; Μα πρόκειται για ένα αξιόλογο επιστήμονα, ένα γιατρό. Τι έχει ο Χαλάτσης να ζηλέψει από τον Παγώνη…την ομορφιά του, τα νειάτα του, τη θέση του, το πτυχείο του, την….κλπ. Πασιφανής η ζηλοφθονία του πρώτου για τον δεύτερο, την οποία οι ψυχολόγοι θεωρούν μασκαρεμένο θαυμασμό, όπως και το μίσος ενίοτε είναι μασκαρεμένη αγάπη.

Σε άρθρο του στα Χρονικά του Μοντρεαλ Η Κακοδαιμονία των… δαιμόνων ή το μνημείο και οι «επιλογές»  o  Παν. Κλιβοκιώτης πολύ γλαφυρά στις παραγράφους 11, 12 και 13 περιγράφει την όλη κατάσταση επαληθεύοντας την ρήση, «όταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους οχτρούς» και εν κατακλείδι επαληθεύεται το ρητό «ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του Ελληνα είναι ο Ελληνας».

ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Σε ένα κράτος που λοιμοκτονεί, όπως είναι η Πατρίδα, που έχει ευεργετήσει την εδώ ΕΚΜΜ, ο πρόεδρος της προσπαθεί να πάρει άφεση οφειλών, σε γνώση του ότι κάποιοι φτωχοσυνταξιούχοι θα πληρώσουν το μάρμαρο και τρέχει στην Ελλάδα να κατορθώσει τα ακατόρθωτα.

Επειδή υπήρξα τότε που πάρθηκε το δάνειο (αρχές του 1990) των 4.5 εκ. δολλαρίων, μέρος της διαπραγματευτικής ομάδας, γνωρίζω μια μεγάλη αλήθεια,  από τον  Γρηγόρη Νιώτη, Αλέκο Παπαδόπουλο, Παν Σγουρίδη, Αλογοσκούφη, ότι το Δάνειο θα πληρωθεί και να μην παραμυθιάζουνε την Παροικία για ψηφοθυρικούς λόγους.

Τώρα όμως, που το όνειρο θερινής νυκτός περί διαγραφής του Κοινοτικού δανείου από το Ελληνικό δημόσιο, γίνεται Κοινοτικός εφιάλτης, με τη «μαμά» Ελλάδα ανήμπορη στην πραγματικότητα να τους προστατέψει, διότι δεν διαθέτει τη οικονομική ισχύ για κάτι τέτοιο, ποιος απέμεινε να τους «σώσει» από τον χαμό; Κανείς.

Αλλά και προειδοποίηση προς εκείνους, που σκέφτονται και ονειρεύονται υποθηκεύσεις και ξεπούλημα της Κοινοτικής περιουσίας, «Α! λά Κτήριο Ομοσπονδίας Γονέων της Οδού Ogilvy (πρώην σινεμά EMPIRE)» από τον πρώην φουσκοτό πρόεδρο της μαγαλώνυμης, αντί πινακίου φακής. Το ΕΚΚ είναι η μοναδική δύναμη σταθερότητας στον χώρο, όχι γιατί είναι απλά μια υγιής οργάνωση,  αλλά γιατί μπορεί να κερδίσει νίκες στα εθνικά θέματα, χωρίς να ζητιανεύει από την παροικία ή από την «μαμά» Ελλάδα.

Είμαστε ο μόνος οργανισμός, που εξ ορισμού, δεν είναι δυνατον να κατηγορηθούμε για οικονομικές ατασθαλίες και όλοι το γνωρίζουν, διότι απλά δεν έχουμε χρήματα να διαχειριστούμε. Οι μηδαμινές εισπράξεις είναι οι συνδρομές μέλους, τις οποιες αρνούνται να καταβάλλουν εκείνοι που διαχειρίζονται εκατομύρια και χιλιάδες δολλάρια, αλλά έχουν το απέριτο θράσος να υπονοούν. Εδώ αληθεύει η άλλη Ελληνική παροιμία “φωνάζει ο κλέφτης να ακούσει ο νοικοκύρης”.

Μην λοιπόν στεναχωρείτε το ΕΚΚ, διότι όποιος το στεναχωρεί, όταν αυτό ποτέ δεν τους ενόχλησε, αλλά προσπαθεί ανιδιοτελώς, από εδώ και πέρα θα αντιμετωπίζει τις συνέπειες. Όπως  λοιπόν γράφουν τα γράμματά μας πιο πάνω ” Pay and Rejoin the Congress Family”, όχι με τους δικούς σας όρους, αλλά με τους Εσωτερικούς Κανονισμούς του Οργανισμού. Αν δεν σας αρέσουν, μείνετε έξω και διαδηλώνετε, αλλά πολιτισμένα και ήρεμα, το να πετάς πέτρες είναι παιδαριώδες και ξεπερασμένο.

Οι γιαλαντζή κοινοτικοί και οι ομόλογοί τους κογκρεσικοί δερβίσηδες και οι περί αυτών παρασυναγωγή, να ηρεμήσουν λοιπόν. Να αφήσουν πέρα τους παληκαρισμούς, να ακούσουν τι τους λέει το ΕΚΚ για το καλό όλων μας. Για την κοινή μας προκοπή.  Να συμμετέχουν, αντί να το πολεμούν και να του πετούν πέτρες, να του στέλνουν απειλιτικές επιστολές, να γράφουν λίβελλους  bhma 11 2017 και να περνούν ανόητα μηνύματα στην Παροικία ανήμερα του Συνεδρίου, χρησιμοποιόντας σαν εφαλτήριο το παροικιακό έντυπο “ΒΗΜΑ”, όταν τα άλλα ΜΜΕ αρνήθηκαν.

Η φωτογραφία στην αρχή της σελίδας είναι η απάντηση στο ανόητο μήνυμα Θεοδοσόπουλου να μπουκοτάρει το Συνέδριο ανήμερα. Οι VIPs μάλλον  τον …έγραψαν ή δεν διάβασαν το “ΒΗΜΑ”.

Ο ψευτοάγιος να  πάψει να ταλαιπωρεί τον πρόεδρο του Εθνικού, ο δια βίου πρόεδρος του Επαρχιακού Κογκρέσου, μιας και πέρασε την πενταετία να προβεί στον οικονομικό απολογισμό του Επαρχιακού, να πάψει να τρομοκρατεί τους συμβούλους του, κτυπόντας την γροθιά του στο τραπέζι, να γρονθοκοπείται με τους ιερείς (αν θέλετε τέτοιο πρόεδρο στο ΕΚΚ, σας τον χαρίζουμε) και να σταματήσουν και οι δύο να καπηλεύονται το όνομα του ΕΚΚ και την Ελληνική του εθνική ταυτότητα και να είναι βέβαιοι ότι ο Εθνικός οργανισμός φροντίζει για όλων την προκοπή την οποία εκείνοι αμφισβητούν.

Ευχομαι, οι πάρα πάνω αράδες να μην πέσουν σε… πετρώδες έδαφος.