Παναγιώτης Σγουρίδης στη ThessNews: «Ο λαός δείχνει τον δρόμο» –Το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το όνομα των Σκοπίων αποτέλεσε τον καταλύτη των εξελίξεων δικαιώνοντας τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ για την σταθερή στάση τους και την προσήλωση τους σε όσα αποφάσισε το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, τον Απρίλιο του 1992.
Δεν παραχωρούμε το όνομα «Μακεδονία» διότι είναι η ιστορία, ο πολιτισμός, η γλώσσα, η παιδεία που δίδαξαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι , η εθνική μας κυριαρχία. Με μια λέξη είναι ο ελληνισμός ο οποίος είναι ευρύτερος του ελληνικού έθνους, όπως και το ελληνικό έθνος είναι ευρύτερο των συνόρων της Ελλάδος.Επομένως παραχωρώντας το όνομα μειώνουμε την υπόσταση του ελληνισμού και αυτό το δικαίωμα δεν το έχουμε. Συνεπώς με κάθε διατύπωση περί Νέας Μακεδονίας, Άνω Μακεδονίας, Βόρειας Μακεδονίας, είτε στα ελληνικά, είτε σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, επικυρώνουμε την πλαστογράφηση της εθνική μας υπόστασης. Αυτό είναι επικίνδυνο για την εθνική μας συνοχή καθώς υποκρύπτει αλυτρωτισμό και μακροπρόθεσμη αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Η λέξη «Μακεδονία» είναι η μήτρα που γεννά τον αλυτρωτισμό των σκοπιανών. Από εκεί απορρέει το «μακεδονικό έθνος», από εκεί πηγάζει η «μακεδονική γλώσσα και ο σφετερισμός της ιστορίας.
Άλλωστε τα βιβλία παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας που δεν αποσύρθηκαν είναι μέρος αυτού του σχεδίου. Επιδιώκουν την αυτόνομη από τον εθνικό κορμό Μακεδονία, ως πολυεθνικό Καντόνι. Αυτό ευνοεί και την Τουρκία καθώς και αυτή ονειρεύεται μια αυτόνομη από την Ελλάδα Δυτική Θράκη.
Αν οι σκοπιανοί ενταχθούν στους υπερεθνικούς σχηματισμούς με παράγωγο του ονόματος «Μακεδονία» η Ελλάδα θα έχει απολέσει το δικαίωμα του βέτο και μετά από χρόνια αν το όλον, δηλαδή το κράτος, διεκδικήσει το μέρος, δηλαδή την επαρχία της Μακεδονίας, τότε θα είναι αργά για εμάς.
Εμείς θα δώσουμε ΔΥΟ ΔΩΡΑ στους σκοπιανούς: την ένταξη στις δομές του ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς τι κερδίζουμε;
Η αλλαγή της ονομασίας σε ένα αυτοκινητόδρομο και σε ένα αεροδρόμιο καθώς και η αποκαθήλωση κάποιων αγαλμάτων μπορεί να είναι μια κίνηση καλής θέλησης, όμως όπως τώρα θα μετονομαστούν, έτσι και μια αυριανή κυβέρνηση στα Σκόπια που θα έχει διαφορετική άποψη θα μπορεί να τα ξαλλάξει. Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για την πιθανή αλλαγή του Συντάγματος.
Δεν πρέπει να δεχθούμε τη σαλαμοποίηση του ζητήματος, ούτε αμφισημίες όπως ότι η διεθνής σύμβαση υπερτερεί του σκοπιανού Συντάγματος. Σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να σταυρώσουμε τα χέρια όπως το συνηθίζουμε. Τίποτε δεν τελείωσε.
Και κάνω κάποιες σκέψεις. Αν εξετάσουμε την γεωπολιτική θέση των Σκοπίων διαπιστώνουμε στο ότι είναι πέρασμα εμπορικών και ενεργειακών δρόμων. Συνεπώς αν εμείς δημιουργήσουμε νέους εμπορικούς και ενεργειακούς διαδρόμους προς την κεντρική Ευρώπη μέσω του άξονα Αλεξανδρούπολης-Ορμένιου, τότε θα αποδυναμωθεί η σημαντική γεωπολιτική τους θέση στους βόρειο-ευρωπαίους, που σε ένα βαθμό τροφοδοτούν τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων, για να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία των βόρειο-ευρωπαϊκών λιμανιών σε σχέση με αυτά του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Τότε, εφόσον εξασθενήσει η γεωπολιτική σημασία των Σκοπίων, θα οδηγήσει μοιραία στην δημιουργία ενός ομόσπονδου κράτους με την ονομασία «Κεντρική Δημοκρατία της Βαλκανικής» που θα περιλαμβάνει το σλαβικό, το αλβανικό και το βουλγαρικό στοιχείο.
Η στάση μας για την ονομασία των Σκοπίων δεν είναι εμμονή. Μοναδικός στόχος είναι να διασφαλίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Κριτής μας είναι μόνο ο ελληνικός λαός εκεί λογοδοτούμε και από εκείνον θα κριθούμε στο τέλος της τετραετίας.